Adaptacja w przedszkolu
Adaptacja w przedszkolu
Przydatne Artykuły :
O tym, dlaczego chore dziecko POWINNO ZOSTAĆ W DOMU
Ubrania:
-
kapcie (wygodne i łatwo zakładane),
-
pościel (poduszka i kocyk w poszewce) z piżamką (legginsy i t-shirt),
-
worek z zapasowymi ubraniami (bluzka – długi i krótki rękaw, skarpetki -2 pary i/lub rajstopy, spodenki / legginsy, majteczki – 2, 3 pary),
-
ubrania stosowne do pogody, regularne sprawdzanie czy dziecko nie wyrosło z ubranek,
-
ubrania na gimnastykę korekcyjną – spodnie dresowe, t-shirt gładki – spakowane w worek.
Artykuły higieniczne:
-
ręcznik papierowy 1x na miesiąc
-
3 duże paczki chusteczek do nosa (w kartoniku) 1x na miesiąc
-
mokre chusteczki 1x na miesiąc
Porady
-
Nie przeciągaj pożegnania w szatni! Pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź, przekazując maluszka nauczycielowi.
-
Kiedy dziecko płacze przy rozstaniu, nie zabieraj go do domu. Jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
-
Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz. Kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupywania, lecz raczej nagrody. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.
-
Kontroluj, co mówisz. Zamiast: „już możemy wracać do domu”, powiedz: „teraz możemy iść do domu”. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.
-
Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po powrocie do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu. To powoduje niepotrzebny stres.
-
Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata lub inna osoba, którą dziecko zna.
-
Staraj się określać, kiedy przyjdziesz po dziecko w miarę dokładnie: nie mów „przyjdę, kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice ją kończą. Lepiej powiedzieć: „odbiorę cię z przedszkola po podwieczorku/po obiedzie”. To dla dziecka dobra miara czasu, gdyż wie, kiedy są posiłki. Najważniejsze jest to, by DOTRZYMYWAĆ SŁOWA!
-
Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że maluch płacze. Takie zachowania są u dziecka rozpoczynającego funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym zupełnie normalne! Jednak kiedy zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie w sytuacji pozostawiania swej pociechy w przedszkolu, będzie miało wrażenie, że dzieje się coś złego. A to spotęguje stres.
-
Każde dziecko uspokaja się w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi do sali, ponieważ absorbują je nowi koledzy, wielość zabawek, a życzliwa i uśmiechnięta pani zawsze dziecko przytuli, weźmie na kolana i uspokoi, zajmując uwagę dziecka czymś miłym i pozytywnym.
-
Tłumacz dziecku, że reguły obowiązujące w przedszkolu są dobre. Dzieci lubią, gdy ich świat jest uporządkowany i ma swoją harmonię. Brak zasad i wymogów ze strony nauczyciela sprawia, że dziecko odczuwa chaos, a to powoduje z kolei brak poczucia stabilności i bezpieczeństwa w nowym miejscu.
Wszystkie wątpliwości lub pytania kieruj do nauczyciela. To osoba, która spędza z dzieckiem większość dnia, więc doskonale je zna i jest kompetentna w swoim zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniesz porozumienie. Dziecko widząc, że rodzice rozmawiają z nauczycielem, czuje się bezpieczne.
Adaptacja w pigułce:
Artykuł o adaptacji :
Drodzy rodzice pod poniższym linkiem prezentacja z którą warto się zapoznać.
Znaczenie współpracy rodziców ze szkołą, przedszkolem. Justyna Kurtyka-Chałas